بررسی عوامل موثر بر فضای کسب و کار در ایران (با تاکید بر سرمایه گذاری های دولتی)

رشد و توسعه اقتصادی از مهمترین اهداف جامعه بشری است. لازمه دستیابی به این هدف ایجاد و گسترش فعالیت اقتصادی است و مهمترین پیش شرط فعالان اقتصادی جهت فعالیت وجود ثبات، آرامش و به عبارت دیگر امنیت اقتصادی درکشور است به نحوی که سرمایه گذاران بتوانند با انجام محاسبات بلندمدت نتیجه تولید، توزیع و سرمایه گذاری خود را پیش بینی کنند. بهبود فضای کسب وکار یکی از راهبردهای رشد و توسعه به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار می-آید که در آن مجموعه ای از عوامل نهادی بصورت منسجم در قالب محیط کسب و کار مدنظر قرار می گیرند. این تحقیق به بررسی عوامل مهم تاثیرگذار بر فضای کسب وکار در ایران در طی سال های1390-1350 با استفاده از رهیافت خود توضیحی با وقفه های توزیعی (ardl) پرداخته است. با توجه به اینکه ساختار اقتصادی کشور ایران یک ساختار دولتی است، سرمایه گذاری های دولتی می تواند نقش بسیار تعیین کننده ای در حوزه کسب وکار ایفاء نماید. با توجه به نتایج آزمون فرضیه ها و مبانی تئوریک و تجربی این مطالعه می توان به این نتیجه رسید که افزایش سرمایه گذاری های دولتی به ویژه در بخش اصلاح زیر ساخت ها، اصلاح و بازنگری قوانین مربوط به ایجاد کسب وکار، ثبات دولت، قوانین و مقررات و حاکمیت نظم و قانون، کاهش فساد (رشوه، پارتی بازی، واگذاری مشاغل به آشنایان و . . .) و در نهایت اصلاح و بازنگری در عملکرد سیاسی و اقتصادی دولت که می تواند منجر به اعتماد و اطمینان سرمایه گذاران در حوزه کسب وکار گردد، از جمله راهکارها برای بهبود فضای کسب وکار و کاهش فقر و بیکاری می باشند. همچنین شایان ذکر است که با توجه به رتبه کشور ایران در شاخص های جهانی کسب وکار، به دلیل داشتن رتبه بالا در اکثر شاخص ها، باید تمهیداتی صورت گیرد تا جایگاه ایران بهبود یافته و به سطح مطلوب دست پیدا کند.